Stosunek całkowitej mocy wejściowej anteny nazywany jest maksymalnym współczynnikiem wzmocnienia anteny. Jest to bardziej wszechstronne odzwierciedlenie efektywnego wykorzystania przez antenę całkowitej mocy częstotliwości radiowych niż współczynnik kierunkowości anteny. Wyraża się również w decybelach. Z matematyki można wywnioskować, że maksymalny współczynnik zysku anteny jest równy iloczynowi współczynnika kierunkowości anteny i sprawności anteny.
1. Pojęcia pokrewne
1) Wydajność anteny
Odnosi się do stosunku mocy promieniowanej przez antenę (czyli mocy, która skutecznie przetwarza część fal elektromagnetycznych) i mocy czynnej wprowadzanej do anteny. Jest to wartość, która zawsze jest mniejsza niż 1.
2) Fala spolaryzowana anteny
Kiedy fale elektromagnetyczne rozchodzą się w przestrzeni, jeśli kierunek wektora pola elektrycznego pozostaje stały lub obraca się zgodnie z pewną zasadą, ta fala elektromagnetyczna nazywana jest falą spolaryzowaną, znaną również jako fala spolaryzowana anteny lub fala spolaryzowana. Zwykle można je podzielić na polaryzację płaską (w tym polaryzację poziomą i polaryzację pionową), polaryzację kołową i polaryzację eliptyczną.
3) Kierunek polaryzacji
Kierunek pola elektrycznego spolaryzowanej fali elektromagnetycznej nazywany jest kierunkiem polaryzacji.
4) Płaszczyzna polaryzacji
Płaszczyzna utworzona przez kierunek polaryzacji i kierunek propagacji spolaryzowanej fali elektromagnetycznej nazywana jest płaszczyzną polaryzacji.
5) Polaryzacja pionowa
Polaryzacja fal radiowych często wykorzystuje ziemię jako standardową płaszczyznę. Każda fala spolaryzowana, której płaszczyzna spolaryzowana jest równoległa do normalnej płaszczyzny ziemi (płaszczyzny pionowej), nazywana jest falą spolaryzowaną pionowo. Kierunek pola elektrycznego jest prostopadły do ziemi.
6) Polaryzacja pozioma
Wszystkie fale spolaryzowane, których płaszczyzna spolaryzowana jest prostopadła do normalnej płaszczyzny ziemi, nazywane są falami spolaryzowanymi poziomo. Kierunek pola elektrycznego jest równoległy do ziemi.
7) Polaryzacja planarna
Jeśli kierunek polaryzacji fali elektromagnetycznej pozostaje w stałym kierunku, nazywamy to polaryzacją planarną lub polaryzacją liniową. W składowej pola elektrycznego równoległej do ziemi (składowa pozioma) i składowej prostopadłej do powierzchni ziemi jego amplituda przestrzenna ma dowolną wielkość względną i można uzyskać polaryzację planarną. Zarówno polaryzacja pionowa, jak i pozioma są szczególnymi przypadkami polaryzacji planarnej.
8) Polaryzacja kołowa
Gdy kąt pomiędzy płaszczyzną polaryzacji fali radiowej a normalną płaszczyzną ziemi zmienia się okresowo od 0 do 360°, to znaczy wielkość pola elektrycznego nie zmienia się, a kierunek zmienia się w czasie, trajektoria koniec wektora pola elektrycznego leży w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji. Gdy rzut jest kołem, nazywamy to polaryzacją kołową. Gdy składowa pozioma i pionowa pola elektrycznego mają tę samą amplitudę, a różnica faz wynosi 90° lub 270°, można uzyskać polaryzację kołową. Polaryzacja kołowa, jeśli płaszczyzna polaryzacji obraca się w czasie i znajduje się w prawoskrętnej relacji z kierunkiem propagacji fal elektromagnetycznych, nazywana jest polaryzacją kołową prawostronną; wręcz przeciwnie, jeśli jest w lewostronnej relacji spiralnej, nazywa się to lewostronną polaryzacją kołową.
9) Polaryzacja eliptyczna
Jeśli kąt pomiędzy płaszczyzną polaryzacji fali radiowej a normalną płaszczyzną ziemi zmienia się okresowo od 0 do 2π, a trajektoria na końcu wektora pola elektrycznego jest rzutowana jako elipsa na płaszczyznę prostopadłą do kierunku propagacji , nazywa się to polaryzacją eliptyczną. Gdy amplituda i faza składowej pionowej i składowej poziomej pola elektrycznego mają dowolne wartości (z wyjątkiem sytuacji, gdy obie składowe są równe), można uzyskać polaryzację eliptyczną.
2. Typ anteny
1) Antena długofalowa, antena średniofalowa
Jest to zbiorcze określenie na anteny nadawcze lub odbiorcze, które pracują w paśmie długofalowym i średniofalowym. Fale długie i średnie rozchodzą się na falach naziemnych i na niebie, podczas gdy fale nieba są stale odbijane między jonosferą a ziemią. Zgodnie z tą charakterystyką propagacji, anteny długo- i średniofalowe powinny być w stanie generować fale spolaryzowane pionowo. Wśród anten długo- i średniofalowych szeroko stosowane są pionowe, odwrócone L, T i parasolowe pionowe anteny naziemne. Anteny długo- i średniofalowe powinny mieć dobrą sieć uziemiającą. Anteny długo- i średniofalowe mają wiele problemów technicznych, takich jak mała wysokość efektywna, mała odporność na promieniowanie, niska wydajność, wąskie pasmo przepuszczania i mały współczynnik kierunkowości. Aby rozwiązać te problemy, struktura anteny jest często bardzo skomplikowana i bardzo duża.
2) Antena krótkofalowa
Anteny nadawcze lub odbiorcze działające w paśmie fal krótkich są zbiorczo określane jako anteny krótkofalowe. Fala krótka jest propagowana głównie przez falę nieba odbijaną przez jonosferę i jest jednym z ważnych środków nowoczesnej dalekosiężnej komunikacji radiowej. Istnieje wiele rodzajów anten krótkofalowych, wśród których najczęściej stosuje się anteny symetryczne, anteny poziome w fazie, anteny dwufalowe, anteny kątowe, anteny w kształcie litery V, anteny diamentowe, anteny typu „fishbone” itp. W porównaniu z antenami długofalowymi, anteny krótkofalowe mają dużą wysokość efektywną, dużą odporność na promieniowanie, wysoką wydajność, dobrą kierunkowość, wysoki zysk i przepustowość.
3) Antena fal ultrakrótkich
Anteny nadawcze i odbiorcze pracujące w paśmie fal ultrakrótkich nazywane są antenami fal ultrakrótkich. Fale ultrakrótkie polegają głównie na rozprzestrzenianiu się fal kosmicznych. Istnieje wiele form takich anten, wśród których najczęściej stosowane są anteny Yagi, anteny dyskowo-stożkowe, anteny dwustożkowe i anteny telewizyjne typu „batwing”.
4) Antena mikrofalowa
Anteny nadawcze lub odbiorcze, które działają na falach metrowych, decymetrowych, centymetrowych, milimetrowych i innych pasmach fal, są zbiorczo określane jako anteny mikrofalowe. Mikrofale propagują się głównie na falach kosmicznych. W celu zwiększenia odległości komunikacyjnej antena jest ustawiona stosunkowo wysoko. Wśród anten mikrofalowych szeroko stosowane są anteny paraboliczne, anteny paraboliczne tubowe, anteny tubowe, anteny soczewkowe, anteny szczelinowe, anteny dielektryczne, anteny peryskopowe itp.
5) Antena kierunkowa
Antena kierunkowa odnosi się do anteny, która emituje i odbiera fale elektromagnetyczne w jednym lub kilku określonych kierunkach, jest szczególnie silna, podczas gdy nadawanie i odbieranie fal elektromagnetycznych w innych kierunkach jest zerowe lub bardzo małe. Celem stosowania kierunkowej anteny nadawczej jest zwiększenie efektywnego wykorzystania mocy promieniowanej i zwiększenie poufności; głównym celem stosowania kierunkowej anteny odbiorczej jest zwiększenie zdolności przeciwzakłóceniowych.
6) Antena bezkierunkowa
Anteny, które emitują lub odbierają fale elektromagnetyczne równomiernie we wszystkich kierunkach, nazywane są antenami bezkierunkowymi, takimi jak anteny biczowe dla małych urządzeń komunikacyjnych.
7) Antena szerokopasmowa
Antena, której kierunkowość, impedancja i charakterystyka polaryzacji pozostają prawie niezmienione w szerokim paśmie, nazywana jest anteną szerokopasmową. Wczesne anteny szerokopasmowe obejmują anteny diamentowe, anteny w kształcie litery V, anteny dwufalowe, anteny stożkowe dysku itp., A nowe anteny szerokopasmowe obejmują anteny z okresem logicznym.
8) Antena tuningowa
Antena o określonej kierunkowości tylko w bardzo wąskim paśmie częstotliwości nazywana jest dostrojoną anteną lub dostrojoną anteną kierunkową. Ogólnie rzecz biorąc, dostrojona antena utrzymuje swoją kierunkowość tylko w paśmie 5% w pobliżu swojej częstotliwości strojenia, podczas gdy na innych częstotliwościach kierunkowość zmienia się bardzo drastycznie, powodując uszkodzenie komunikacji. Anteny dostrojone nie nadają się do komunikacji krótkofalowej o zmiennych częstotliwościach. Anteny poziome w fazie, anteny składane, anteny zygzakowate itp. są antenami strojonymi.
9) Antena pionowa
Antena pionowa odnosi się do anteny umieszczonej prostopadle do ziemi. Ma dwie formy, symetryczną i asymetryczną, a ta ostatnia jest szeroko stosowana. Symetryczne anteny pionowe są często zasilane centralnie. Asymetryczna antena pionowa jest podawana między spodem anteny a ziemią, a jej maksymalny kierunek promieniowania jest skoncentrowany w kierunku ziemi, gdy wysokość jest mniejsza niż 1/2 długości fali, więc nadaje się do nadawania. Asymetryczne anteny pionowe są również nazywane antenami z uziemieniem pionowym.
10) Odwrócona antena L
Antena utworzona przez podłączenie pionowego przewodu w dół do jednego końca pojedynczego przewodu poziomego. Ponieważ jej kształt przypomina odwrotność angielskiej litery L, nazywa się ją anteną w kształcie odwróconej litery L. Słowo Γ w alfabecie rosyjskim jest dokładnie odwrotnością angielskiej litery L. Dlatego wygodniej jest zadzwonić do anteny typu Γ. Jest to forma anteny uziemionej pionowo. W celu poprawienia wydajności anteny jej pozioma część może składać się z kilku przewodów ułożonych w tej samej płaszczyźnie poziomej. Promieniowanie generowane przez tę część jest znikome, podczas gdy część pionowa generuje promieniowanie. Anteny odwrócone L są zwykle używane do komunikacji na falach długich. Jego zalety to prosta konstrukcja i wygodny montaż; jego wadami są duża powierzchnia podłogi i słaba trwałość.
11) Antena w kształcie litery T
Pośrodku poziomego przewodu podłącz pionowy przewód w dół, kształt przypomina angielską literę T, więc nazywa się to anteną w kształcie litery T. Jest to najczęstszy typ anteny uziemionej pionowo. Pozioma część promieniowania jest znikoma, a pionowa wytwarza promieniowanie. W celu poprawy wydajności część pozioma może również składać się z wielu drutów. Charakterystyka anteny w kształcie litery T jest taka sama jak anteny w kształcie odwróconej litery L. Jest zwykle używany do komunikacji na falach długich i średnich.
12) Antena parasolowa
Na szczycie pojedynczego pionowego drutu poprowadź kilka nachylonych przewodów w różnych kierunkach. Utworzona w ten sposób antena ma kształt otwartej parasolki, dlatego nazywa się ją anteną parasolową. Jest to również forma anteny uziemionej pionowo. Jego właściwości i zastosowania są takie same jak anteny w kształcie odwróconej litery L i T.
13) Antena biczowa
Antena biczowa jest elastyczną, pionową anteną prętową, której długość wynosi zazwyczaj 1/4 lub 1/2 długości fali. Większość anten biczowych nie korzysta z przewodów uziemiających, lecz z sieci uziemiających. Małe anteny biczowe często używają metalowej obudowy małego radia jako siatki uziemiającej. Czasami, aby zwiększyć efektywną wysokość anteny biczowej, można dodać kilka małych promieniowych łopatek na górze anteny biczowej lub dodać indukcyjność do środkowego końca anteny biczowej. Antena biczowa może być używana do małych urządzeń komunikacyjnych, krótkofalówek, radia samochodowego itp.
14) Antena symetryczna
Dwie części o tej samej długości, ale w środku są odłączone i połączone w celu doprowadzenia drutu, mogą służyć jako anteny nadawcza i odbiorcza, antena utworzona w ten sposób nazywana jest anteną symetryczną. Ponieważ anteny są czasami nazywane wibratorami, anteny symetryczne są również nazywane wibratorami symetrycznymi lub antenami dipolowymi. Oscylator symetryczny o całkowitej długości połowy długości fali nazywany jest oscylatorem półfalowym, zwanym również anteną dipolową półfalową. Jest to najbardziej podstawowa antena jednostkowa i jest również najczęściej stosowana. Składa się z niego wiele skomplikowanych anten. Wibrator półfalowy ma prostą konstrukcję i wygodne zasilanie i jest szeroko stosowany w komunikacji na krótkie odległości.
15) Antena klatkowa
Jest to szerokopasmowa antena słabokierunkowa. Powstaje przez zastąpienie jednoprzewodowego promiennika w symetrycznej antenie pustym cylindrem otoczonym kilkoma przewodami. Ponieważ promiennik jest klatką, nazywa się go anteną klatkową. Antena klatkowa ma szerokie pasmo pracy i jest łatwa do przestrojenia. Nadaje się do komunikacji miejskiej na krótkie odległości.
16) Antena kątowa
Należy do kategorii anten symetrycznych, ale jej dwa ramiona nie są ułożone w linii prostej, tworząc kąt 90° lub 120°, dlatego nazywa się ją anteną kątową. Ten rodzaj anteny jest generalnie poziomy, a jej kierunkowość nie jest znacząca. Aby uzyskać charakterystykę szerokopasmową, podwójne ramiona anteny kątowej mogą również przyjąć konstrukcję klatkową, zwaną anteną kątową klatkową.
17) Składana antena
Symetryczna antena, która wygina wibrator równolegle, nazywana jest anteną składaną. Istnieje kilka form dwuliniowej anteny składanej, trzyliniowej anteny składanej i wieloliniowej anteny składanej. Podczas zginania prądy w odpowiednich punktach na każdej linii powinny być w fazie. Z daleka cała antena wygląda jak antena symetryczna. Jednak w porównaniu z anteną symetryczną antena składana ma zwiększone promieniowanie. Impedancja wejściowa wzrasta, aby ułatwić sprzężenie z podajnikiem. Antena składana jest anteną dostrojoną o wąskiej częstotliwości roboczej. Jest szeroko stosowany w pasmach fal krótkich i ultrakrótkich.
18) Antena w kształcie litery V
Składa się z dwóch przewodów ustawionych pod kątem w kształcie anteny angielskiej litery V. Jego końcówka może być rozwarta lub podłączona do rezystora, którego wielkość jest równa impedancji charakterystycznej anteny. Antena w kształcie litery V jest jednokierunkowa, a maksymalny kierunek emisji znajduje się w płaszczyźnie pionowej kierunku ukośnego. Jego wady to niska wydajność i duże rozmiary.
19) Antena diamentowa
Jest to antena szerokopasmowa. Składa się z poziomego rombu zawieszonego na czterech filarach. Jeden kąt ostry romb jest podłączony do podajnika, a drugi kąt ostry jest podłączony do rezystancji zacisku równej impedancji charakterystycznej anteny romb. Jest jednokierunkowy w płaszczyźnie pionowej wskazującej na kierunek rezystancji końcowej.
Zalety anteny diamentowej to wysoki zysk, silna kierunkowość, szerokie pasmo użytkowania, łatwa instalacja i konserwacja; wadą jest to, że obejmuje duży obszar. Po zdeformowaniu anteny rombowej istnieją trzy formy podwójnej anteny rombowej, anteny zwrotnej rombowej i złożonej anteny rombowej. Anteny diamentowe są zwykle używane w dużych i średnich krótkofalowych stacjach odbiorczych.
20) Antena stożkowa dysku;
Jest to antena na fale ultrakrótkie. Na górze znajduje się dysk (tj. grzejnik), zasilany przez rdzeń linii koncentrycznej, a na dole znajduje się stożek połączony z zewnętrznym przewodem linii koncentrycznej. Funkcja stożka jest podobna do funkcji nieskończonego gruntu. Zmiana kąta nachylenia stożka może zmienić maksymalny kierunek promieniowania anteny. Ma niezwykle szerokie pasmo częstotliwości.
21) Antena typu Fishbone
Antena typu Fishbone, zwana również anteną boczną, jest specjalną anteną odbiorczą o krótkich falach. Polega na podłączeniu symetrycznego oscylatora w pewnej odległości na dwóch liniach montażowych, a wszystkie te symetryczne oscylatory są połączone z linią montażową za pomocą małego kondensatora. Na końcu linii montażowej, czyli końcu zwróconym w kierunku komunikacji, podłączony jest rezystor równy impedancji charakterystycznej linii montażowej, a drugi koniec jest podłączony do odbiornika poprzez zasilacz. W porównaniu z anteną diamentową, antena typu „fishbone” ma zalety małych listków bocznych (to znaczy silny odbiór w kierunku głównego listka i słaby odbiór w innych kierunkach), małą interakcję między antenami i niewielki ślad; wadą jest niska wydajność, instalacja i użytkowanie są bardziej skomplikowane.
22) Antena Yagi
Zwana także anteną sterującą. Składa się z kilku metalowych prętów, z których jeden to radiator, dłuższy za radiatorem to odbłyśnik, a krótsze z przodu to kierunkowskazy. Grzejnik zwykle wykorzystuje złożony oscylator półfalowy. Maksymalny kierunek promieniowania anteny jest taki sam jak kierunek reżysera. Zaletami anteny Yagi są prosta konstrukcja, niewielka waga i solidność oraz wygodne zasilanie; Wadami są wąskie pasmo częstotliwości i słaba ochrona przed zakłóceniami. Jest stosowany w komunikacji fal ultrakrótkich i radarze.
23) Antena sektorowa
Ma dwie formy: metalową płytkę i metalowy drut. Wśród nich jest metalowa płyta w kształcie wachlarza i metalowy drut w kształcie wachlarza. Taka antena powiększa pole przekroju anteny, dzięki czemu poszerzone zostaje pasmo częstotliwości anteny. Antena sektorowa drutowa może wykorzystywać trzy, cztery lub pięć metalowych drutów. Anteny sektorowe służą do odbioru fal ultrakrótkich.
24) Antena dwustożkowa
Antena dwustożkowa składa się z dwóch stożków z przeciwległymi końcówkami stożków, a moc jest dostarczana do końcówek stożków. Stożek może być wykonany z metalowej powierzchni, metalowego drutu lub metalowej siatki. Podobnie jak w przypadku anteny klatkowej, wraz ze wzrostem pola przekroju anteny rozszerza się również pasmo częstotliwości anteny. Anteny dwustożkowe są używane głównie do odbioru fal ultrakrótkich.
25) Antena paraboliczna
Antena paraboliczna jest kierunkową anteną mikrofalową, która składa się z odbłyśnika parabolicznego i promiennika. Promiennik montowany jest w ognisku lub osi ogniskowej odbłyśnika parabolicznego. Fala elektromagnetyczna emitowana przez promiennik jest odbijana przez parabolę, tworząc bardzo kierunkową wiązkę.
Odbłyśnik paraboliczny wykonany jest z metalu o dobrej przewodności. Istnieją cztery główne metody: paraboloida obrotowa, paraboloida cylindryczna, paraboloida obrotowa z odcięciem i paraboloida eliptyczna. Najczęściej stosowane są paraboloidy obrotowe i paraboloidy cylindryczne. Grzejnik zazwyczaj wykorzystuje oscylatory półfalowe, falowody otwarte, falowody szczelinowe itp.
Antena paraboliczna ma zalety prostej konstrukcji, silnej kierunkowości i szerokiego pasma częstotliwości pracy. Wady to: ponieważ promiennik znajduje się w polu elektrycznym odbłyśnika parabolicznego, odbłyśnik ma duży wpływ na promiennik i trudno jest dobrze dopasować antenę i podajnik; tylne promieniowanie jest duże; stopień ochrony jest niski; a dokładność produkcji jest wysoka. Antena ta jest szeroko stosowana w komunikacji mikrofalowej, komunikacji w rozproszeniu troposferycznym, radarze i telewizji.
26) Antena paraboliczna tubowa
Antena paraboliczna tubowa składa się z dwóch części: tuby i paraboli. Parabola zakrywa róg, a wierzchołek rogu znajduje się w centralnym punkcie paraboli. Róg jest promiennikiem, który emituje fale elektromagnetyczne do paraboli, a fale elektromagnetyczne są odbijane przez parabolę i skupiane w wąską wiązkę, która ma być emitowana. Zaletami anteny tubowej parabolicznej są: odbłyśnik nie reaguje na promiennik, a promiennik nie ekranuje odbitej fali elektrycznej. Antena i urządzenie podające są lepiej dopasowane; tylne promieniowanie jest małe; stopień ochrony jest wysoki; pasmo częstotliwości pracy jest bardzo szerokie; struktura jest prosta. Anteny paraboliczne tubowe są szeroko stosowane w komunikacji przekaźnika magistrali.
27) Antena tubowa
Znana również jako antena tubowa. Składa się z jednorodnego falowodu i falowodu w kształcie rogu o stopniowo zwiększającym się przekroju. Istnieją trzy rodzaje anten tubowych: sektorowa antena tubowa, antena piramidowa tubowa i antena stożkowa tubowa. Antena tubowa jest jedną z najczęściej stosowanych anten mikrofalowych i jest powszechnie stosowana jako promiennik. Zaletą jest szerokość pasma częstotliwości roboczej; Wadą jest to, że objętość jest duża, a jej kierunkowość nie jest tak ostra jak antena paraboliczna dla tego samego kalibru.
28) Antena soczewki tubowej
Składa się z tuby i soczewki zamontowanej na średnicy tuby, dlatego nazywa się ją anteną tubową. Zapoznaj się z anteną obiektywu, aby poznać zasadę działania obiektywu. Antena ta ma stosunkowo szerokie pasmo częstotliwości pracy i ma wyższy stopień ochrony niż antena paraboliczna. Jest szeroko stosowany w komunikacji mikrofalowej z większą liczbą kanałów.
29) Antena obiektywu
W paśmie centymetrowym do anten można zastosować wiele zasad optycznych. W optyce soczewka może być wykorzystana do tego, aby fala sferyczna wypromieniowana przez punktowe źródło światła umieszczone w ognisku soczewki stała się falą płaską po załamaniu przez soczewkę. Antena soczewkowa jest wykonana na tej zasadzie. Składa się z soczewki i radiatora umieszczonego w ognisku soczewki. Istnieją dwa rodzaje anten soczewkowych: dielektryczna antena soczewkowa spowalniająca i metalowa antena soczewkowa przyspieszająca. Soczewka wykonana jest z niskostratnego medium o wysokiej częstotliwości, grubego w środku i cienkiego wokół niego. Fala sferyczna emitowana ze źródła promieniowania jest zwalniana, gdy przechodzi przez soczewkę dielektryczną. Dlatego droga opóźnienia fali sferycznej w środkowej części soczewki jest długa, a droga opóźnienia w części otaczającej jest krótka. Dlatego fala sferyczna po przejściu przez soczewkę staje się falą płaską, czyli promieniowanie staje się kierunkowe. Obiektyw składa się z wielu metalowych płytek o różnej długości, umieszczonych równolegle. Metalowa płytka jest prostopadła do podłoża, a im bliżej metalowa płytka, tym krótsza. Fale elektryczne w równoległych metalowych płytach
Przyspieszony podczas rozsiewu. Gdy fala sferyczna emitowana ze źródła promieniowania przechodzi przez metalową soczewkę, im bliżej krawędzi soczewki, tym dłuższa ścieżka przyspieszona, a krótsza ścieżka przyspieszona w środku. Dlatego fala sferyczna po przejściu przez metalową soczewkę staje się falą płaską.
Antena soczewkowa ma następujące zalety:
1. Płaty boczne i płaty tylne są małe, więc wzór jest lepszy;
2. Precyzja wykonania soczewki nie jest wysoka, dzięki czemu produkcja jest wygodniejsza. Jego wady to niska wydajność, złożona konstrukcja i wysoka cena. Anteny soczewkowe są używane w komunikacji mikrofalowej z przekaźnikami.
30) Antena szczelinowa
Jedna lub kilka wąskich szczelin jest wycinanych na dużej metalowej płycie i zasilanych koncentrycznymi liniami lub falowodami. Antena utworzona w ten sposób nazywana jest anteną szczelinową lub anteną szczelinową. W celu uzyskania promieniowania jednokierunkowego, tył metalowej płytki jest wykonany we wnęce, a szczelina jest zasilana bezpośrednio przez falowód. Antena szczelinowa ma prostą konstrukcję i nie ma wystających części, dzięki czemu jest szczególnie odpowiednia do stosowania w szybkich samolotach. Jego wadą jest to, że trudno go dostroić.
31) Antena dielektryczna
Antena dielektryczna to okrągły pręt wykonany z materiału dielektrycznego o niskiej stratności i wysokiej częstotliwości (zwykle polistyren), a jeden jego koniec jest zasilany linią koncentryczną lub falowodem. 2 jest przedłużeniem wewnętrznego przewodnika linii koncentrycznej, tworzącym wibrator do wzbudzania fal elektromagnetycznych; 3 to linia koncentryczna; 4 to metalowy rękaw. Rolą tulei jest nie tylko zaciskanie pręta dielektrycznego, ale także odbijanie fal elektromagnetycznych, aby zapewnić wzbudzenie fal elektromagnetycznych przez wewnętrzny przewodnik linii koncentrycznej i propagację do wolnego końca pręta dielektrycznego. Zaletami anten dielektrycznych są małe rozmiary i ostra kierunkowość; wadą jest to, że dielektryk jest stratny, więc sprawność nie jest wysoka.
32) Antena peryskopowa
W komunikacji z przekaźnikiem mikrofalowym antena jest często umieszczana na bardzo wysokim wsporniku, więc do zasilania anteny wymagana jest długa linia zasilająca. Zbyt długi podajnik spowoduje wiele trudności, takich jak złożona konstrukcja, duże straty energii i zniekształcenia spowodowane odbiciem energii na złączu podajnika. Aby przezwyciężyć te trudności, można zastosować antenę peryskopową. Antena peryskopowa składa się z dolnego promiennika zwierciadlanego zainstalowanego na ziemi i górnego odbłyśnika zwierciadlanego zamontowanego na wsporniku. Dolny promiennik lustrzany jest na ogół anteną paraboliczną, a górny odbłyśnik lustrzany to płaska metalowa płyta. Promiennik dolnego lustra emituje w górę fale elektromagnetyczne, które odbijają się od metalowej płyty. Zaletami anteny peryskopowej są niskie straty energii, niskie zniekształcenia oraz wysoka wydajność. Stosowany głównie w komunikacji przekaźników mikrofalowych o małej pojemności.
33) Antena spiralna
Jest to antena w kształcie spirali. Składa się z metalowego drutu spiralnego o dobrej przewodności elektrycznej. Jest zwykle zasilany przewodem koncentrycznym. Drut rdzeniowy drutu koncentrycznego jest połączony z jednym końcem drutu spiralnego. Zewnętrzny przewodnik drutu koncentrycznego jest połączony z uziemioną metalową siatką (lub płytą). połączenie. Kierunek promieniowania anteny spiralnej jest związany z obwodem spirali. Gdy obwód spirali jest znacznie mniejszy niż długość fali, kierunek najsilniejszego promieniowania jest prostopadły do osi spirali; gdy obwód spirali jest rzędu długości fali, najsilniejsze promieniowanie pojawia się w kierunku osi spirali.
34) Tuner antenowy
Sieć dopasowująca impedancję, która łączy nadajnik i antenę, nazywana jest tunerem antenowym. Impedancja wejściowa anteny zmienia się znacznie wraz z częstotliwością, podczas gdy impedancja wyjściowa nadajnika jest stała. Jeśli nadajnik jest bezpośrednio podłączony do anteny, gdy zmienia się częstotliwość nadajnika, impedancja między nadajnikiem a anteną nie będzie pasować, co zmniejszy promieniowanie. moc. Za pomocą tunera antenowego można dopasować impedancję między nadajnikiem a anteną tak, aby antena miała maksymalną moc promieniowania na dowolnej częstotliwości. Tunery antenowe są szeroko stosowane w radiostacjach naziemnych, samochodowych, pokładowych i lotniczych.
35) Zaloguj okresowa antena
Jest to antena szerokopasmowa lub antena niezależna od częstotliwości. Wśród nich jest to prosta antena logarytmiczno-okresowa, a jej długość i odległość dipola są zgodne z następującą zależnością: dipol τ jest zasilany jednolitą dwuprzewodową linią transmisyjną, a linia transmisyjna musi przełączać pozycje pomiędzy sąsiednimi dipolami . Ten rodzaj anteny ma charakterystykę: wszystkie charakterystyki na częstotliwości f będą powtarzane na wszystkich częstotliwościach podanych przez τⁿf, gdzie n jest liczbą całkowitą. Wszystkie te częstotliwości są równomiernie rozmieszczone na skali logarytmicznej, a okres jest równy logarytmowi τ. Stąd wzięła się nazwa anteny logarytmicznej. Anteny logarytmiczne okresowo powtarzają charakterystykę promieniowania i charakterystykę impedancji. Jeśli jednak τ jest niewiele mniejsze od 1, to zmiana jego charakterystyki w jednym cyklu jest bardzo mała, a więc w zasadzie niezależna od częstotliwości. Istnieje wiele typów anten z okresem logarytmicznym, w tym anteny dipolowe z okresem logarytmicznym i anteny jednobiegunowe, anteny rezonansowe w kształcie litery V z okresem logarytmicznym, anteny śrubowe z okresem logarytmicznym i inne. Wśród nich najczęstszą jest antena dipolowa z okresem logarytmicznym. Anteny te są szeroko stosowane w pasmach krótkofalowych i powyżej krótkofalowych.
Nasze inne produkty:
