1. Piasta:
Został w zasadzie wyeliminowany (zastąpiony przełącznikiem). Główną funkcją koncentratora jest regeneracja, zmiana kształtu i wzmocnienie odebranego sygnału w celu zwiększenia odległości transmisji sieci, przy jednoczesnym skoncentrowaniu wszystkich węzłów w węźle, który jest na niej wyśrodkowany. Działa na pierwszej warstwie modelu odniesienia OSI (Open System Interconnection Reference Model), czyli na „warstwie fizycznej”.
2. Przełącznik:
Pracuj na warstwie łącza danych. Przełącznik ma magistralę tylną o dużej przepustowości i wewnętrzną matrycę przełączającą. Wszystkie porty przełącznika są podłączone do tej tylnej szyny. Po tym, jak obwód sterujący otrzyma pakiet danych, port przetwarzania przeszuka tabelę porównawczą adresów w pamięci, aby określić docelowy adres MAC (adres sprzętowy karty sieciowej) i połączenie NIC (karta sieciowa) Na którym porcie pakiet danych jest szybko przesyłany do portu docelowego przez wewnętrzną macierz przełączającą. Jeśli docelowy adres MAC nie istnieje, zostanie rozgłoszony do wszystkich portów. Po otrzymaniu odpowiedzi portu przełącznik „nauczy się” nowego adresu i doda go do wewnętrznej tablicy adresów MAC. Przełącznik może również służyć do „segmentacji” sieci. Porównując tablicę adresów MAC, przełącznik zezwala na przechodzenie przez niego tylko niezbędnego ruchu sieciowego. Poprzez filtrowanie i przekazywanie przełącznika można skutecznie zredukować domenę kolizyjną, ale nie może ona dzielić transmisji warstwy sieciowej, to znaczy domeny rozgłoszeniowej. Przełącznik może przesyłać dane między wieloma parami portów w tym samym czasie. Każdy port można traktować jako niezależny segment sieci, a podłączony do niego sprzęt sieciowy niezależnie korzysta z pełnej przepustowości, bez konkurowania o wykorzystanie innego sprzętu. Gdy węzeł A wysyła dane do węzła D, węzeł B może wysyłać dane do węzła C w tym samym czasie, a obie transmisje korzystają z pełnej przepustowości sieci i obie mają własne połączenia wirtualne. Jeśli używany jest tutaj przełącznik Ethernet 10 Mb / s, całkowity obieg przełącznika w tym momencie jest równy 2 × 10 Mb / s = 20 Mb / s, a gdy używany jest współdzielony HUB 10 Mb / s, łączny obieg koncentratora nie przekroczy 10 Mb / s. Krótko mówiąc, przełącznik to urządzenie sieciowe oparte na rozpoznawaniu adresów MAC i zdolne do enkapsulacji i przekazywania pakietów danych. Przełącznik może „nauczyć się” adresu MAC i zapisać go w wewnętrznej tablicy adresów. Poprzez ustanowienie tymczasowej ścieżki przełączania między nadawcą a docelowym odbiornikiem ramki danych, ramka danych może bezpośrednio dotrzeć do adresu docelowego z adresu źródłowego.
Główne funkcje przełącznika obejmują adresowanie fizyczne, topologię sieci, sprawdzanie błędów, sekwencję ramek i kontrolę przepływu. Obecnie przełącznik ma również kilka nowych funkcji, takich jak obsługa VLAN (wirtualna sieć lokalna), obsługa agregacji łączy, a niektóre mają nawet funkcję zapory ogniowej. W szczególności w następujący sposób:
Uczenie się: przełącznik Ethernet rozumie adres MAC urządzenia podłączonego do każdego portu i mapuje adres na odpowiedni port i zapisuje go w tabeli adresów MAC w pamięci podręcznej przełącznika.
Przekazywanie / filtrowanie: gdy adres docelowy ramki danych jest mapowany w tabeli adresów MAC, jest przekazywany do portu podłączonego do węzła docelowego zamiast do wszystkich portów (jeśli ramka danych jest ramką rozgłoszeniową / multiemisji, jest przekazywana do wszystkich portów).
Eliminacja pętli: jeśli przełącznik zawiera nadmiarową pętlę, przełącznik Ethernet unika pętli w protokole drzewa opinającego, jednocześnie zezwalając na istnienie ścieżek zapasowych.
Oprócz możliwości łączenia się z siecią tego samego typu, przełącznik może również łączyć ze sobą różne typy sieci (np. Ethernet i Fast Ethernet). Obecnie wiele przełączników może zapewnić szybkie porty połączeń obsługujące Fast Ethernet lub FDDI itp., Które są używane do łączenia się z innymi przełącznikami w sieci lub zapewniają dodatkową przepustowość dla kluczowych serwerów, które zajmują dużo przepustowości. Ogólnie rzecz biorąc, każdy port przełącznika służy do łączenia się z niezależnym segmentem sieci, ale czasami w celu zapewnienia szybszego dostępu możemy podłączyć niektóre ważne komputery sieciowe bezpośrednio do portu przełącznika. W ten sposób kluczowe serwery i ważni użytkownicy sieci mają szybszy dostęp i wspierają większy przepływ informacji.
Na koniec krótko podsumuj podstawowe funkcje przełącznika:
1. Podobnie jak koncentrator, przełącznik zapewnia dużą liczbę portów do połączeń kablowych, dzięki czemu można używać okablowania w topologii gwiazdy.
2. Podobnie jak repeatery, koncentratory i mosty, podczas przekazywania ramek przełącznik regeneruje niezniekształcony kwadratowy sygnał elektryczny.
3. Podobnie jak most, przełącznik używa tej samej logiki przekazywania lub filtrowania na każdym porcie.
4. Podobnie jak most, przełącznik dzieli sieć LAN na wiele domen kolizyjnych, a każda domena kolizyjna ma niezależne łącze szerokopasmowe, co znacznie poprawia przepustowość sieci LAN.
5. Oprócz funkcji mostka, koncentratora i wzmacniacza, przełącznik zapewnia również bardziej zaawansowane funkcje, takie jak wirtualna sieć lokalna (VLAN) i wyższa wydajność.
Obecnie producenci przełączników Ethernet wprowadzili przełączniki trójwarstwowe, a nawet czterowarstwowe, zgodnie z zapotrzebowaniem rynku. W każdym razie jego podstawową funkcją jest nadal przełączanie pakietów w warstwie 2 Ethernet.
Tryb transmisji przełącznika to pełny dupleks, półdupleks i samoadaptacja. Tak zwany półdupleks oznacza, że w danym okresie odbywa się tylko jedna akcja. Dla prostego przykładu wąską drogę może przejechać tylko jeden samochód w tym samym czasie. Gdy w przeciwnych kierunkach jeżdżą dwa samochody, w tym przypadku może to być tylko Jeden pojazd przejedzie pierwszy, a następnie drugi pojazd będzie jechał po zakończeniu. Ten przykład żywo ilustruje zasadę półdupleksu. Pełny dupleks przełącznika oznacza, że przełącznik może również odbierać dane podczas wysyłania danych i oba są zsynchronizowane. To tak, jakbyśmy zwykle wykonywali połączenie telefoniczne i podczas rozmowy słyszymy głos drugiej strony.
Rozszerzenie wiedzy *: różnica między przełącznikami warstwy 2, przełącznikami warstwy 3 i przełącznikami warstwy 4
1. Przełączanie w warstwie 2
Rozwój technologii przełączania dwuwarstwowego jest stosunkowo dojrzały. Przełącznik dwuwarstwowy jest urządzeniem warstwy łącza danych. Może zidentyfikować informacje o adresie MAC w pakiecie danych, przesłać je zgodnie z adresem MAC i zapisać te adresy MAC i odpowiadające im porty w jednej z własnej wewnętrznej tablicy adresów.
Konkretny przepływ pracy jest następujący:
1) Gdy przełącznik odbiera pakiet danych z określonego portu, najpierw odczytuje źródłowy adres MAC w nagłówku pakietu, dzięki czemu wie, do którego portu jest podłączona maszyna ze źródłowym adresem MAC
2) Odczytaj docelowy adres MAC w nagłówku i wyszukaj odpowiedni port w tabeli adresów
3) Jeśli w tabeli znajduje się port odpowiadający docelowemu adresowi MAC, skopiuj pakiet danych bezpośrednio na ten port
4) Jeśli odpowiedni port nie zostanie znaleziony w tabeli, pakiet danych zostanie rozesłany do wszystkich portów. Gdy maszyna docelowa odpowiada maszynie źródłowej, przełącznik może rejestrować, któremu portowi odpowiada docelowy adres MAC, i będzie on używany podczas transmisji danych następnym razem. Nie jest już konieczne rozgłaszanie do wszystkich portów. Ten proces jest powtarzany w sposób ciągły i można uzyskać informacje o adresie MAC całej sieci. W ten sposób przełącznik warstwy 2 ustanawia i utrzymuje własną tablicę adresów.
Z zasady działania przełącznika warstwy 2 można wywnioskować następujące trzy punkty:
1) Ponieważ przełącznik wymienia dane na większości portów w tym samym czasie, wymaga dużej przepustowości szyny przełączającej. Jeśli przełącznik dwuwarstwowy ma N portów, przepustowość każdego portu wynosi M, a przepustowość magistrali przełącznika przekracza N × M, wówczas ten przełącznik może realizować przełączanie z prędkością okablowania
2) Poznaj adres MAC urządzenia podłączonego do portu, zapisz go w tabeli adresów i rozmiar tabeli adresów (ogólnie na dwa sposoby: jeden to BEFFER RAM, drugi to wartość wpisu tablicy MAC) , rozmiar tablicy adresów wpływa na przepustowość przełącznika
3) Innym jest to, że przełączniki warstwy 2 zazwyczaj zawierają układy scalone ASIC (układ scalony specyficzny dla aplikacji) specjalnie używane do przetwarzania przesyłania pakietów danych, więc prędkość przesyłania może być bardzo duża. Ponieważ każdy producent używa różnych układów ASIC, ma to bezpośredni wpływ na wydajność produktu.
Powyższe trzy punkty są również głównymi parametrami technicznymi do oceny wydajności przełączników warstwy 2 i warstwy 3. Przy wyborze sprzętu proszę zwrócić uwagę na porównanie.
2. Wymiana trójwarstwowa
Przyjrzyjmy się najpierw procesowi działania przełącznika trójwarstwowego w prostej sieci.
Sprzęt oparty na protokole IP A ------------------------ Przełącznik warstwy 3 ------------------ ------ Urządzenie B używające adresu IP Na przykład A chce wysłać dane do B, a docelowy adres IP jest znany, a następnie A używa maski podsieci, aby uzyskać adres sieciowy, aby określić, czy docelowy adres IP znajduje się w tej samej sieci segment jako siebie. Jeśli jesteś w tym samym segmencie sieci, ale nie znasz adresu MAC wymaganego do przekazania danych, A wysyła żądanie ARP, B zwraca swój adres MAC, A używa tego adresu MAC do hermetyzacji pakietu danych i wysyła go do przełącznika , a przełącznik wykorzystuje moduł przełączający warstwy 2 do znalezienia tablicy adresów MAC i przekazuje pakiet danych do odpowiedniego portu.
Jeśli docelowy adres IP nie znajduje się w tym samym segmencie sieci, A musi komunikować się z B. Jeśli we wpisie pamięci podręcznej przepływu nie ma odpowiedniego wpisu adresu MAC, pierwszy normalny pakiet danych zostanie wysłany do bramy domyślnej, to ustawienie domyślne brama Generalnie została ustawiona w systemie operacyjnym. Adres IP tej bramy domyślnej odpowiada modułowi routingu trzeciej warstwy. Dlatego w przypadku danych, które nie znajdują się w tej samej podsieci, adres MAC bramy domyślnej jest najpierw umieszczany w tabeli adresów MAC (przez hosta źródłowego). A kończy); Następnie moduł trójwarstwowy odbiera pakiet danych i wysyła zapytanie do tablicy routingu w celu określenia trasy do B. Zostanie utworzony nowy nagłówek ramki, w którym adres MAC bramy domyślnej jest adresem źródłowym, a host B to Adres MAC to docelowy adres MAC. Poprzez pewien mechanizm wyzwalający rozpoznawanie, ustal odpowiednią relację między adresami MAC i portami przekazującymi hosta A i B i zapisz ją w tablicy wpisów pamięci podręcznej przepływu, a następnie dane z A do B (przełącznik warstwy trzeciej musi to potwierdzić jest od A do B zamiast W przypadku danych do C, adres IP w ramce musi zostać odczytany.), jest on bezpośrednio przekazywany do modułu przełączającego warstwy 2 w celu uzupełnienia. Jest to zwykle określane jako jedna trasa i wielokrotne przekazywanie. Powyżej znajduje się krótkie podsumowanie procesu pracy przełącznika trójwarstwowego, można zobaczyć charakterystykę przełącznika trójwarstwowego:
1) Szybkie przesyłanie danych jest realizowane przez połączenie sprzętu. To nie jest prosta superpozycja przełączników i routerów warstwy 2. Moduły routingu warstwy 3 są nakładane bezpośrednio na szybką magistralę backplane przełączania warstwy 2, przełamując limit szybkości interfejsu tradycyjnych routerów, a szybkość może osiągnąć dziesiątki Gbit / s. Licząc przepustowość płyty montażowej, są to dwa ważne parametry dla wydajności przełącznika warstwy 3.
2) Zwięzłe oprogramowanie do routingu upraszcza proces routingu. Większość przekazywania danych, z wyjątkiem niezbędnego routingu, jest obsługiwana przez oprogramowanie routingu i jest przekazywana z dużą prędkością przez moduł warstwy 2. Większość oprogramowania do routingu to oprogramowanie przetwarzane i zoptymalizowane, a nie tylko kopiujące oprogramowanie w routerze.
Wybór przełączników warstwy 2 i warstwy 3
Przełączniki warstwy 2 są używane w małych sieciach lokalnych. Nie trzeba dodawać, że w małej sieci lokalnej pakiety rozgłoszeniowe mają niewielki wpływ. Funkcja szybkiego przełączania, wiele portów dostępu i niski koszt przełącznika dwuwarstwowego zapewniają bardzo kompletne rozwiązanie dla małych użytkowników sieci.
Zaletą przełącznika trójwarstwowego są bogate typy interfejsów, obsługiwane funkcje trójwarstwowe i potężne możliwości routingu. Nadaje się do routingu między sieciami o dużej skali. Jego zaletą jest wybór najlepszej trasy, podział obciążenia, tworzenie kopii zapasowych łączy i innych sieci. Wykonuj wymianę informacji o routingu i inne funkcje, które mają routery.
Najważniejszą funkcją przełącznika trójwarstwowego jest przyspieszenie szybkiego przesyłania danych w dużej sieci lokalnej. Służy również temu dodanie funkcji routingu. Jeśli sieć o dużej skali zostanie podzielona na małe sieci LAN według działów, regionów i innych czynników, doprowadzi to do dużej liczby wizyt w Internecie, a proste użycie przełączników warstwy 2 nie może zapewnić odwiedzin między Internetem; takie jak proste korzystanie z routerów, ze względu na ograniczoną liczbę interfejsów i szybkość routingu i przekazywania jest niska, co ograniczy szybkość i skalę sieci. Użycie trójwarstwowego przełącznika z funkcją szybkiego przekazywania i funkcją routingu staje się pierwszym wyborem.
Ogólnie mówiąc, w sieci z dużym ruchem danych w intranecie oraz szybkim przesyłaniem i odpowiedzią, jeśli wszystkie przełączniki trójwarstwowe wykonują tę pracę, przełączniki trójwarstwowe będą przeciążone, wpłynie to na szybkość odpowiedzi i routing między sieciami. będzie przytłoczony. Dobrą strategią sieciową jest pełne wykorzystanie zalet różnych urządzeń przez routery. Oczywiście założeniem jest, że kieszenie klienta są bardzo mocne, w przeciwnym razie drugim krokiem jest pozwolenie, aby przełącznik trójwarstwowy służył również jako połączenie internetowe.
3. Wymiana czterowarstwowa
Prosta definicja przełączania w warstwie 4 jest następująca: jest to funkcja, która określa transmisję nie tylko na podstawie adresu MAC (most warstwy 2) lub źródłowego / docelowego adresu IP (routing warstwy 3), ale także w oparciu o protokół TCP / UDP (czwarta warstwa) Numer portu aplikacji. Funkcja przełączania czwartej warstwy jest podobna do wirtualnego adresu IP i wskazuje na serwer fizyczny. Przesyła usługi podlegające różnym protokołom, w tym HTTP, FTP, NFS, Telnet lub innym protokołom. Usługi te wymagają złożonych algorytmów równoważenia obciążenia opartych na serwerach fizycznych.
W świecie IP typ usługi jest określany przez adres portu TCP lub UDP terminala, a interwał aplikacji w wymianie czwartej warstwy jest określany przez źródłowy i terminalowy adres IP, porty TCP i UDP. W czwartej warstwie wymiany wirtualny adres IP (VIP) jest ustawiany dla każdej grupy serwerów do wyszukiwania, a każda grupa serwerów obsługuje określoną aplikację. Każdy adres serwera aplikacji przechowywany na serwerze nazw domen (DNS) jest adresem VIP, a nie rzeczywistym adresem serwera. Gdy użytkownik składa wniosek o aplikację, do przełącznika serwera wysyłane jest żądanie połączenia VIP (na przykład pakiet TCP SYN) z docelową grupą serwerów. Przełącznik serwera wybiera najlepszy serwer w grupie, zastępuje VIP w adresie terminala adresem IP rzeczywistego serwera i przesyła żądanie połączenia do serwera. W ten sposób wszystkie pakiety w tej samej sekcji są mapowane przez przełącznik serwera i przesyłane między użytkownikiem a tym samym serwerem.
Zasada czwartej warstwy wymiany
Czwarta warstwa modelu OSI to warstwa transportowa. Warstwa transportowa jest odpowiedzialna za komunikację typu end-to-end, czyli skoordynowaną komunikację między źródłowymi i docelowymi systemami w sieci. W stosie protokołów IP jest to warstwa protokołów, w której znajdują się TCP (protokół transmisji) i UDP (protokół pakietów danych użytkownika). W czwartej warstwie nagłówki TCP i UDP zawierają numery portów, które pozwalają jednoznacznie rozróżnić protokoły aplikacji (takie jak HTTP, FTP itp.), Które zawiera każdy pakiet danych. System końcowy wykorzystuje te informacje do rozróżnienia danych w pakiecie, zwłaszcza numeru portu, tak aby odbierający system komputerowy mógł określić typ otrzymywanego pakietu IP i przekazać go do odpowiedniego oprogramowania wysokiego poziomu. Połączenie numeru portu i adresu IP urządzenia jest zwykle nazywane „gniazdem”. Numery portów od 1 do 255 są zarezerwowane i nazywane są „znanymi” portami, to znaczy te numery portów są takie same we wszystkich implementacjach stosu protokołów TCP / IP hosta. Oprócz „znanych” portów, standardowe usługi UNIX są przydzielane w zakresie od 256 do 1024 portów, a aplikacje niestandardowe zazwyczaj przydzielają numery portów powyżej 1024. Najnowszą listę przypisanych numerów portów można znaleźć w dokumencie RFC1700 „Asfound on” z podpisem Liczby".
Dodatkowe informacje dostarczane przez numer portu TCP / UDP mogą być wykorzystane przez przełącznik sieciowy, który jest podstawą czwartej warstwy wymiany. Przełącznik z funkcją czwartej warstwy może pełnić rolę frontonu „wirtualnego adresu IP” (VIP) podłączonego do serwera. Każdy serwer i grupa serwerów obsługująca pojedynczą lub ogólną aplikację ma skonfigurowany adres VIP. Ten adres VIP jest wysyłany i rejestrowany w systemie nazw domen. Podczas wysyłania żądania usługi przełącznik czwartej warstwy rozpoznaje początek sesji, określając początek TCP. Następnie wykorzystuje złożone algorytmy, aby określić najlepszy serwer do obsługi tego żądania. Po podjęciu tej decyzji przełącznik kojarzy sesję z określonym adresem IP i zastępuje adres VIP na serwerze rzeczywistym adresem IP serwera.
Każdy przełącznik warstwy 4 przechowuje tabelę połączeń skojarzoną ze źródłowym adresem IP i źródłowym portem TCP wybranego serwera. Następnie przełącznik czwartej warstwy przekazuje żądanie połączenia do tego serwera. Wszystkie kolejne pakiety są ponownie mapowane i przekazywane między klientem a serwerem, aż przełącznik wykryje konwersację. W przypadku korzystania z czwartej warstwy przełączania dostęp może być połączony z rzeczywistymi serwerami w celu spełnienia reguł zdefiniowanych przez użytkownika, takich jak równa liczba dostępów na każdym serwerze lub przydzielanie strumieni transmisji zgodnie z pojemnością różnych serwerów.
Obecnie w Internecie blisko 80% routerów pochodzi od Cisco. Przełączniki firmy Cisco są opatrzone znakiem towarowym „Catalyst”. Zawiera ponad dziesięć serii, takich jak 1900, 2800 ... 6000, 8500 itd. Ogólnie rzecz biorąc, przełączniki te można podzielić na dwie kategorie:
Jeden typ to przełączniki o stałej konfiguracji, w tym większość modeli 3500 i starszych, z wyjątkiem ograniczonych aktualizacji oprogramowania, przełączników tych nie można rozbudowywać; drugi typ to przełączniki modułowe, głównie odnoszące się do modeli 4000 i wyższych. Projektanci sieci mogą zgodnie z wymaganiami sieci wybrać różne liczby i modele kart interfejsów, modułów mocy i odpowiedniego oprogramowania.
Router:
Router (Router) to główne urządzenie węzłowe w Internecie. Router określa przekazywanie danych za pośrednictwem routingu. Strategia przekazywania nazywana jest routingiem, która jest również źródłem nazwy routera (router, usługa przesyłania dalej). Jako hub do łączenia różnych sieci, system routerów stanowi główny kontekst Internetu w oparciu o TCP / IP. Można też powiedzieć, że routery stanowią kręgosłup internetu. Szybkość przetwarzania jest jednym z głównych wąskich gardeł komunikacji sieciowej, a jej niezawodność bezpośrednio wpływa na jakość połączeń sieciowych. Dlatego w sieciach kampusowych, regionalnych, a nawet w całej dziedzinie badań Internetu, technologia routerów zawsze była rdzeniem, a jej proces i kierunek rozwoju stały się mikrokosmosem całego badania Internetu.
Router (Router) służy do łączenia wielu sieci rozdzielonych logicznie. Tak zwana sieć logiczna reprezentuje pojedynczą sieć lub podsieć. Gdy dane są przesyłane z jednej podsieci do drugiej, można to zrobić za pośrednictwem routera. Dlatego router ma funkcję oceny adresu sieciowego i wyboru ścieżki. Może nawiązywać elastyczne połączenia w środowisku połączeń międzysieciowych. Może łączyć różne podsieci z zupełnie różnymi pakietami danych i metodami dostępu do mediów. Router akceptuje tylko stację źródłową lub inną. Informacje o routerze to rodzaj sprzętu łączącego w warstwie sieciowej.
Przykłady zasad działania
(1) Stacja robocza A wysyła adres 12.0.0.5 stacji roboczej B wraz z informacjami o danych do routera 1 w postaci ramek danych.
(2) Po tym, jak router 1 odbierze ramkę danych stacji roboczej A, najpierw pobiera adres 12.0.0.5 z nagłówka i oblicza najlepszą ścieżkę do stacji roboczej B zgodnie z tabelą ścieżek: R1-> R2-> R5-> B; i wyślij pakiet danych do routera 2.
(3) Router 2 powtarza pracę routera 1 i przekazuje pakiet danych do routera 5.
(4) Router 5 pobiera również adres docelowy i stwierdza, że 12.0.0.5 znajduje się w segmencie sieci podłączonym do routera, więc pakiet danych jest bezpośrednio dostarczany do stacji roboczej B.
(5) Stacja robocza B odbiera ramkę danych ze stacji roboczej A i proces komunikacji kończy się.
W rzeczywistości, oprócz wyżej wymienionej głównej funkcji routingu, router ma również funkcję kontroli przepływu w sieci. Niektóre routery obsługują tylko jeden protokół, ale większość routerów obsługuje transmisję wielu protokołów, czyli routerów wieloprotokołowych. Ponieważ każdy protokół ma swoje własne reguły, jest zobowiązany do zmniejszenia wydajności routera w celu uzupełnienia algorytmów wielu protokołów w routerze. Dlatego uważamy, że wydajność routerów obsługujących wiele protokołów jest stosunkowo niska.
Jedną z funkcji routera jest łączenie różnych sieci, a drugą wybór trasy transmisji informacji. Wybór niezakłóconego i szybkiego skrótu może znacznie zwiększyć prędkość komunikacji, zmniejszyć obciążenie komunikacyjne systemu sieciowego, oszczędzić zasoby systemu sieciowego i zwiększyć szybkość odblokowywania systemu sieciowego, dzięki czemu system sieciowy może odnieść większe korzyści.
Z punktu widzenia filtrowania ruchu sieciowego rola routerów jest bardzo podobna do roli przełączników i mostów. Ale w przeciwieństwie do przełączników, które działają w fizycznej warstwie sieci i fizycznie dzielą segmenty sieci, routery używają specjalnych protokołów oprogramowania do logicznego podziału całej sieci. Na przykład router obsługujący protokół IP może podzielić sieć na wiele segmentów podsieci i tylko ruch sieciowy skierowany na specjalny adres IP może przejść przez router. Dla każdego odebranego pakietu danych router przeliczy swoją wartość kontrolną i zapisze nowy adres fizyczny. Dlatego szybkość korzystania z routera do przekazywania i filtrowania danych jest często mniejsza niż w przypadku przełącznika, który sprawdza tylko fizyczny adres pakietu danych. Jednak w przypadku tych złożonych sieci użycie routerów może poprawić ogólną wydajność sieci. Inną oczywistą zaletą routerów jest możliwość automatycznego filtrowania transmisji sieciowych.
Głównym zadaniem routera jest znalezienie optymalnej ścieżki transmisji dla każdej ramki danych przechodzącej przez router i skuteczne przesłanie danych do miejsca docelowego. Widać, że strategia wyboru najlepszej ścieżki, czyli algorytmu routingu, jest kluczem do routera. Aby zakończyć tę pracę, odpowiednie dane różnych ścieżek transmisji - Tablica routingu - są przechowywane w routerze i wykorzystywane przy wyborze routingu. Tabela ścieżek zawiera informacje identyfikacyjne podsieci, liczbę routerów w Internecie i nazwę następnego routera. Tablica ścieżek może być ustalana na stałe przez administratora systemu, może być również dynamicznie modyfikowana przez system, może być automatycznie dostosowywana przez router lub kontrolowana przez hosta.
1. Statyczna tabela ścieżek
Tabela stałych ścieżek utworzona z wyprzedzeniem przez administratora systemu nazywana jest statyczną tabelą ścieżek, która jest zazwyczaj wstępnie ustawiana zgodnie z konfiguracją sieci podczas instalacji systemu i nie zmieni się wraz z przyszłymi zmianami struktury sieci.
2. Tablica dynamicznej ścieżki
Dynamiczna (dynamiczna) tablica ścieżek to tablica ścieżek automatycznie dostosowywana przez router do warunków pracy systemu sieciowego. Zgodnie z funkcjami zapewnianymi przez protokół routingu, router automatycznie uczy się i zapamiętuje działanie sieci oraz automatycznie oblicza najlepszą ścieżkę transmisji danych w razie potrzeby.
Routery można zobaczyć wszędzie na różnych poziomach Internetu. Sieć dostępowa umożliwia domom i małym firmom łączenie się z dostawcą usług internetowych; router w sieci firmowej łączy tysiące komputerów w kampusie lub przedsiębiorstwie; system terminali routera w sieci szkieletowej zwykle nie jest bezpośrednio dostępny, łączą dostawcę usług internetowych i sieć korporacyjną w dalekosiężnej sieci szkieletowej.
Router szerokopasmowy
Router szerokopasmowy to wyłaniający się produkt sieciowy ostatnich lat, który powstał wraz z popularyzacją łączy szerokopasmowych. Routery szerokopasmowe integrują funkcje, takie jak routery, zapory ogniowe, kontrola i zarządzanie pasmem w kompaktowej obudowie, z możliwością szybkiego przekazywania, elastycznym zarządzaniem siecią i bogatym stanem sieci. Większość routerów szerokopasmowych jest zoptymalizowana pod kątem zastosowań szerokopasmowych w Chinach, może sprostać różnym środowiskom ruchu sieciowego oraz ma dobrą zdolność adaptacji do sieci i zgodność z siecią. Większość routerów szerokopasmowych ma wysoce zintegrowaną konstrukcję, zintegrowany szerokopasmowy interfejs Ethernet WAN 10 / 100Mb / s oraz wbudowany wieloportowy przełącznik adaptacyjny 10 / 100Mb / s, który jest wygodny dla wielu maszyn do łączenia się z siecią wewnętrzną i Internetem. Znajduje szerokie zastosowanie w domach, szkołach, biurach i kafejkach internetowych. , Dostęp do społeczności, rząd, przedsiębiorstwa i inne okazje.
MODEM
Modem, czyli modem: ogólne określenie modulatora i demodulatora. Interfejs konwersji umożliwiający przesyłanie danych cyfrowych po linii transmisji sygnału analogowego. Tak zwana modulacja polega na zamianie sygnału cyfrowego na sygnał analogowy przesyłany linią telefoniczną; demodulacja polega na zamianie sygnału analogowego na sygnał cyfrowy. Nazywany łącznie modemem.
Popularne modemy obejmują teraz zwykłe modemy telefoniczne, modemy pasma podstawowego i modemy światłowodowe.
Rozszerzona wiedza *:
„Modem pasmowy”, znany również jako modem krótkiego zasięgu, to urządzenie, które łączy komputery, mosty sieciowe, routery i inne cyfrowe urządzenia komunikacyjne w stosunkowo niewielkiej odległości, takiej jak budynki, kampusy lub miasta. Transmisja w paśmie podstawowym jest ważną metodą transmisji danych. Rolą MODEMU pasma podstawowego jest tworzenie odpowiednich przebiegów, tak aby podczas przechodzenia sygnałów danych przez medium transmisyjne o ograniczonej szerokości pasma nie wystąpiły interferencje między symbolami z powodu nakładających się przebiegów. Jest przeciwieństwem modemu pasma częstotliwości. Modem pasma częstotliwości wykorzystuje pasmo częstotliwości w danej linii (na przykład pasmo częstotliwości zajmowane przez jeden lub więcej telefonów) do transmisji danych. Jego zakres zastosowania jest znacznie szerszy niż pasmo podstawowe, a odległość transmisji jest również większa niż pasmo podstawowe. . Modem 56K, z którego nasza rodzina korzysta na co dzień, to modem pasma częstotliwości.
Dokładniejsza nazwa modemu pasma podstawowego to CSU / DSU (jednostka serwisowa kanału / jednostka serwisowa daty). Posiada dwa porty. Port analogowy jest podłączony do wysokiej jakości skrętki dwużyłowej. Dwa złącza CSU / DSU są podłączone, a drugi port cyfrowy i dwa złącza interfejsu cyfrowego na końcu. Służy do łączenia się z dedykowaną linią DDN. Kompatybilność modemów pasma podstawowego jest słaba, dlatego najlepiej jest używać sprzętu tego samego producenta. Kot pasma podstawowego jest używany w obwodzie cyfrowym, nasz zwykły modem to konwersja analogowo-cyfrowa, a cat pasma podstawowego to konwersja cyfrowo-cyfrowa. Więc kot pasma podstawowego nie jest prawdziwym MODEMEM.
NAT
NAT, czyli translacja adresów sieciowych, należy do technologii dostępowej sieci rozległej (WAN). Jest to technologia tłumaczenia, która konwertuje prywatne (zastrzeżone) adresy na legalne adresy IP. Jest szeroko stosowany w różnych rodzajach dostępu do Internetu. Sposoby i różne typy sieci. Powód jest prosty. NAT nie tylko doskonale rozwiązuje problem niewystarczających adresów IP, ale także skutecznie unika ataków spoza sieci, ukrywając i chroniąc komputery w sieci.
Przypadek pokrewny: użycie translacji adresów w celu uzyskania równoważenia obciążenia
Opis przypadku: Wraz ze wzrostem wolumenu dostępu, gdy jeden serwer jest trudny do wykonania, należy zastosować technologię równoważenia obciążenia, aby rozsądnie rozdzielić dużą liczbę dostępów na wiele serwerów. Oczywiście istnieje wiele sposobów równoważenia obciążenia, takich jak równoważenie obciążenia klastra serwerów, równoważenie obciążenia przełączników, równoważenie obciążenia przy rozpoznawaniu nazw DNS i tak dalej.
W rzeczywistości oprócz tego możliwe jest również wdrożenie równoważenia obciążenia serwera poprzez translację adresów. W rzeczywistości większość z tych implementacji równoważenia obciążenia jest implementowana przez odpytywanie, dzięki czemu każdy serwer ma równe szanse uzyskania dostępu
Środowisko sieciowe: sieć lokalna jest podłączana do Internetu za pomocą dedykowanej linii 2Mb / s DDN, a router korzysta z Cisco 2611 z zainstalowanym modułem WAN. Zakres adresów IP używany przez sieć wewnętrzną to 10.1.1.1 ~ 10.1.3.254, adres IP portu LAN Ethernet 0 to 10.1.1.1, a maska podsieci to 255.255.252.0. Prawidłowy zakres adresów IP przydzielony przez sieć to 202.110.198.80 ~ 202.110.198.87, adres IP portu Ethernet 1 podłączonego do usługodawcy internetowego to 202.110.198.81, a maska podsieci to 255.255.255.248. Wymagane jest, aby wszystkie komputery w sieci miały dostęp do Internetu, a równoważenie obciążenia zostało osiągnięte na 3 serwerach WWW i 2 serwerach FTP.
Studium przypadku: Ponieważ wszystkie komputery w sieci muszą mieć dostęp do Internetu, a dostępnych jest tylko 5 legalnych adresów IP, można oczywiście zastosować metodę konwersji adresów opartą na multipleksowaniu portów. Początkowo serwerowi można nadać prawidłowy adres IP za pomocą statycznej translacji adresów. Jednak ze względu na dużą liczbę wizyt na serwerze (lub słabą wydajność serwera) do równoważenia obciążenia trzeba używać wielu serwerów. Dlatego prawidłowy adres IP musi zostać przekonwertowany na wielofazowy wewnętrzny adres IP, który jest redukowany przez odpytywanie. Presja dostępu do każdego serwera.
Plik konfiguracyjny:
interfejs fastethernet0 / 1
ip adderss 10.1.1.1 255.255.252.0 // Zdefiniuj adres IP portu LAN
duplex auto
prędkość auto
ip nat inside // zdefiniowany jako port lokalny
Różnica między siecią Ethernet a siecią ATM
1.Ethernet
Ethernet jest najpowszechniejszym standardem protokołów komunikacyjnych przyjętym obecnie w istniejących sieciach lokalnych i został ustanowiony na początku lat siedemdziesiątych XX wieku. Ethernet to popularny standard sieci lokalnych (LAN) o szybkości transmisji 1970 Mb / s. W sieci Ethernet wszystkie komputery są podłączone do kabla koncentrycznego, stosowana jest metoda wielodostępu z wykrywaniem nośnej (CSMA / CD) z wykrywaniem kolizji oraz mechanizm konkurencji i topologia magistrali. Zasadniczo Ethernet składa się ze współdzielonego medium transmisyjnego, takiego jak skrętka lub kabel koncentryczny oraz wieloportowych koncentratorów, mostów lub kompozycji przełączników. W konfiguracji gwiazdy lub magistrali koncentrator / przełącznik / most łączy ze sobą komputery, drukarki i stacje robocze za pomocą kabli.
Ogólna charakterystyka sieci Ethernet jest podsumowana w następujący sposób:
Media współdzielone: wszystkie urządzenia sieciowe używają po kolei tego samego medium komunikacyjnego.
Domena rozgłoszeniowa: ramka, która musi zostać przesłana, jest wysyłana do wszystkich węzłów, ale tylko adresowany węzeł odbierze ramkę.
CSMA / CD: Carrier Sense Multiple Access / Collision Detection jest używane w sieci Ethernet, aby zapobiec wysyłaniu przez dwa lub więcej węzłów w tym samym czasie.
Adres MAC: wszystkie karty sieciowe Ethernet (NIC) w warstwie kontroli dostępu do mediów używają 48-bitowych adresów sieciowych. Ten rodzaj adresu jest wyjątkowy na świecie.
2. ATM
ATM, czyli asynchroniczny tryb transferu, to technologia transmisji danych. Nadaje się do sieci lokalnych i rozległych, zapewnia dużą szybkość transmisji danych i obsługuje wiele typów komunikacji, takich jak głos, dane, faks, wideo w czasie rzeczywistym, dźwięk i obraz o jakości CD.
Dzięki technologii ATM można zrealizować połączenia sieci lokalnej między centralą firmy a różnymi biurami i oddziałami firmy, aby zrealizować wewnętrzną transmisję danych firmy, usługę poczty korporacyjnej, usługę głosową itp. Oraz zrealizować handel elektroniczny i inne aplikacje za pośrednictwem Internetu. Jednocześnie, ponieważ ATM wykorzystuje technologię statystycznego multipleksowania, a przepustowość dostępu przekracza pierwotne 2M, osiągając 2M-155M, nadaje się do zastosowań takich jak duża przepustowość, małe opóźnienia lub duże ilości danych.
Sądząc po obecnej sytuacji, Gigabit Ethernet zablokował rozwój ATM, a technologia ATM jest już w ciemności. „Udział w rynku bankomatów wynosi obecnie zaledwie 10%, a większość z nich nadal znajduje się w sektorze telekomunikacyjnym”.
Co to jest łącze szerokopasmowe?
Chociaż termin „łącze szerokopasmowe” pojawia się często w głównych mediach, rzadko widywano, aby dokładnie go definiował. Mówiąc prościej, dostęp szerokopasmowy jest porównywalny z tradycyjnym dostępem do Internetu za pomocą dial-up. Chociaż obecnie nie ma ujednoliconego standardu określającego, jaka szerokość pasma szerokopasmowego powinna zostać osiągnięta, w oparciu o popularne zwyczaje i względy związane z ruchem danych multimedialnych w sieci, szybkość transmisji danych w sieci powinna wynosić co najmniej 256 Kb / s, aby można było wywołać połączenie. Szerokopasmowe, jego największą zaletą jest to, że przepustowość znacznie przekracza 56 Kbps dial-up dostępu do Internetu.
PPPoE
PPPoE to skrót od protokołu punkt-punkt w sieci Ethernet (protokół połączenia punkt-punkt), który umożliwia hostowi Ethernet łączenie się z koncentratorem dostępu zdalnego za pośrednictwem prostego urządzenia mostkującego. Poprzez protokół pppoe, urządzenie zdalnego dostępu może realizować kontrolę i ładowanie każdego użytkownika dostępu.
Popularne obecnie metody dostępu do sieci
1. Zwykły tryb dial-up, wdzwaniany dostęp do Internetu przez telefon, liczony na minutę, najwyższa stawka to 56K. Wymagane wyposażenie: zwykły modem dial-up. (Prawie wyeliminowany)
2. N-ISDN, „wąskopasmowa sieć cyfrowa z integracją usług”, powszechnie znana jako „jedna linia”. Jest rozwijany w oparciu o linię telefoniczną i może świadczyć kompleksowe usługi głosowe, transmisji danych i obrazu na zwykłej linii telefonicznej z maksymalną prędkością 128K. (W zasadzie wyeliminowane)
3. Schemat dostępu modemu kablowego HFC
Modem kablowy to urządzenie, które może uzyskiwać dostęp do szybkich danych za pośrednictwem sieci telewizji kablowej, powszechnie znanej jako „Radio i Diantong” lub „Komunikacja przewodowa”. Wśród nich podejście „HFC + modem kablowy + Ethernet / ATM” może być wykorzystane do świadczenia usług dostępu do Internetu. Centrala musi być wyposażona w urządzenie czołowe HFC, które jest połączone z Internetem za pośrednictwem ATM lub Fast Ethernet i spełnia funkcje modulacji i miksowania sygnału. Sygnał danych jest przesyłany do domu użytkownika przez światłowodową współosiową sieć hybrydową (HFC), a modem kablowy wykonuje dekodowanie sygnału, demodulację i inne funkcje oraz przesyła sygnał cyfrowy do komputera przez port Ethernet. W porównaniu z ADSL jego przepustowość jest stosunkowo wysoka (10 M).
Obecnie nie ma wielu miast w Chinach, które otworzyły komunikację kablową, głównie w dużych miastach, takich jak Szanghaj i Kanton. Chociaż teoretyczna szybkość transmisji jest bardzo wysoka, komórka lub budynek zwykle otwiera tylko pasmo 10 Mb / s, które jest również przepustowością współdzieloną. Największą zaletą jest to, że nie ma potrzeby wybierania numeru, a po włączeniu zawsze będzie online.
4. Technologia szerokopasmowa ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Loop)
Technologia ADSL to nowa, szybka technologia szerokopasmowa, która działa na oryginalnej zwykłej linii telefonicznej. Wykorzystuje istniejącą parę miedzianych przewodów telefonicznych, aby zapewnić użytkownikom asymetryczną szybkość transmisji (szerokość pasma) dla łącza w górę i w dół. Asymetria jest głównie odzwierciedlona w asymetrii między szybkością łącza w górę (do 640 Kb / s) a szybkością łącza w dół (do 8 Md / s). Lokalne biura telekomunikacyjne często używają fajnych nazw podczas promowania ADSL, na przykład „Super One Line” czy „Internet Express”. W rzeczywistości wszystkie one odnoszą się do tej samej metody szerokopasmowej.
Wymagany sprzęt: Aby zainstalować ADSL na istniejącej linii telefonicznej, wystarczy zainstalować MODEM ADSL i rozdzielacz po stronie użytkownika, a linia użytkownika nie wymaga modyfikacji, co jest niezwykle wygodne.
Połączenie dla jednego użytkownika: linia telefoniczna jest podłączana do rozgałęźnika, rozgałęźnik jest następnie podłączany do MODEMU ADSL i telefonu, a komputer PC jest podłączony do MODEMU ADSL.
Połączenie wielu użytkowników: PC-Ethernet (HUB lub Switch) -Router-splitter ADSL, to znaczy, potrzebny jest router ADSL. Jeśli jest zbyt wielu użytkowników, potrzebny jest również przełącznik.
Poszerzanie wiedzy: Technologia DSL (Digital Subscriber Line) to technologia dostępu szerokopasmowego oparta na zwykłych liniach telefonicznych. DSL obejmuje ADSL, RADSL, HDSL, VDSL i tak dalej. VDSL (cyfrowa pętla abonencka o bardzo dużej przepływności) to cyfrowa pętla abonencka o dużej szybkości. Mówiąc najprościej, VDSL to szybka wersja ADSL.
5. Domowe łącze szerokopasmowe (FTTX + LAN, czyli „dostęp światłowodowy + LAN”)
Jest to obecnie popularna metoda dostępu szerokopasmowego w dużych i średnich miastach. Dostawcy usług sieciowych używają światłowodów do łączenia się z budynkiem (FTTB) lub społecznością (FTTZ), a następnie łączą się z domem użytkownika za pomocą kabla sieciowego, aby zapewnić udostępnianie dla całego budynku lub społeczności. Przepustowość (zwykle 10 Mb / s). Obecnie wiele firm krajowych zapewnia takie metody dostępu szerokopasmowego, np. Netcom, Great Wall Broadband, China Unicom i China Telecom.
Ta metoda dostępu ma najniższe wymagania dotyczące sprzętu użytkownika i wymaga tylko komputera z adaptacyjną kartą sieciową 10 / 100Mbps.
Obecnie większość domowych łączy szerokopasmowych ma wspólną przepustowość 10 Mb / s, co oznacza, że jeśli w tym samym czasie będzie online więcej użytkowników, prędkość sieci będzie wolniejsza. Mimo to średnia prędkość pobierania w większości przypadków jest nadal znacznie wyższa niż w przypadku ADSL telekomunikacyjnego, osiągając kilkaset KB / s, co ma większą przewagę szybkości.
6. Inne metody dostępu
Inne metody dostępu obejmują: optyczną sieć dostępową (OAN), sieć z nieograniczonym dostępem, szybki Ethernet, rozwiązanie 10Base-S itp.
Tryb dostępu światłowodowego (światłowód to stały adres IP, bez kota):
(1) Światłowód -> Konwerter fotoelektryczny -> Przełącznik warstwy 3 (Po przekonwertowaniu fotoelektrycznego na interfejs RJ-45 można go bezpośrednio podłączyć do przełącznika, a następnie ustawić domyślną trasę w przełączniku, można przejść do trybu online. )
(2) Transceiver optyczny (modem optyczny) ----- firewall ----- router ----- przełącznik ----- PC (10 zestawów).
(3) Forma społeczności: (światłowód -> konwerter fotoelektryczny -> serwer proxy) -> PC ADSL / VDSL PPPoE: uruchom na komputerze oprogramowanie dial-up innej firmy, takie jak Enternet300 lub WinXP i wypełnij program dial-up dostarczony przez Konto ISP i hasło, musisz zadzwonić za każdym razem przed połączeniem się z Internetem.
Powszechnie używane metody dostępu do Internetu to 3, 4 i 5 powyżej, porównanie w rzeczywistym wyborze:
Ogólnie rzecz biorąc, o ile użytkownik ma telefon w domu, ADSL można w zasadzie otworzyć (pod warunkiem, że lokalna telekomunikacja świadczy tę usługę), podczas gdy szerokopasmowa i kablowa komunikacja społeczności zależy od konkretnego obszaru i można o nią zapytać z góry.
Użytkownicy pierwszego typu są bardzo zaniepokojeni szybkością pobierania danych z sieci i najpierw należy rozważyć społeczną komunikację szerokopasmową lub kablową. Szybkość pobierania ADSL jest dla nich absolutnie strasznym koszmarem; Drugi typ użytkowników ceni sobie stabilność usług szerokopasmowych, podczas gdy na drugim miejscu jest prędkość pobierania (prędkość ADSL 512Kbps może w pełni sprostać wymaganiom przepustowości gier online). Pod tym względem Telecom ADSL ma wyjątkową zaletę, ponieważ wiele serwerów gier online jest udostępnianych przez Telecom w celu zapewnienia stabilności. Trzeci typ użytkowników może kompleksowo rozważyć cenę i wygodę montażu w zależności od aktualnych warunków lokalnych. Najpierw rozważ zainstalowanie domowej komunikacji szerokopasmowej lub kablowej, jeśli nie, możesz zainstalować tylko ADSL. Czwarty typ użytkowników potrzebuje stabilnego publicznego adresu IP i musi zrozumieć rzeczywistą sytuację różnych lokalnych usług szerokopasmowych przed instalacją. Ogólnie rzecz biorąc, telekomunikacyjny ADSL wykorzystuje adres IP sieci publicznej, ale metoda dial-up PPPoE to dynamiczny adres IP. W tej chwili możesz rozważyć wybranie statycznego adresu IP w celu uzyskania dostępu do usługi lub wypożyczenie oprogramowania w celu powiązania adresu IP. Lokalna komunikacja szerokopasmowa i przewodowa w większości wykorzystuje intranetowy protokół IP, który nie jest odpowiedni dla tego typu użytkowników (z wyjątkiem domowych usług szerokopasmowych na niektórych obszarach użytkownicy muszą dowiedzieć się więcej o lokalnym dostawcy usług sieciowych).
Poczuj usługi szerokopasmowe w krajowym dużym mieście Szanghaju: ADSL, komunikacja szerokopasmowa i kablowa w domach mieszkalnych na dużą skalę zostały wprowadzone w Szanghaju trzy główne metody dostępu szerokopasmowego, a zaangażowani dostawcy usług to Shanghai Telecom, Great Wall Broadband, Cable Communication i Netcom.
Bezprzewodowy punkt dostępowy i router bezprzewodowy
Nieograniczony punkt dostępu: prosty punkt dostępu ma stosunkowo proste funkcje, nie ma funkcji routingu i może być równoważny tylko z koncentratorem bezprzewodowym; dla tego typu bezprzewodowego punktu dostępowego nie znaleziono produktów, które można by ze sobą połączyć! Rozszerzony AP to także router bezprzewodowy na rynku. Ze względu na swoje wszechstronne funkcje większość rozszerzonych punktów dostępowych ma nie tylko funkcje routingu i przełączania, ale także DHCP, zapory sieciowe i inne funkcje.
Router bezprzewodowy: Router bezprzewodowy to połączenie prostego punktu dostępu i routera szerokopasmowego; za pomocą funkcji routera może realizować udostępnianie połączenia internetowego w domowej sieci bezprzewodowej oraz realizować bezprzewodowy współdzielony dostęp ADSL i szerokopasmowego dostępu do sieci domowej. Ponadto router bezprzewodowy Możliwe jest przypisanie wszystkich terminali, które są podłączone bezprzewodowo i przewodowo do podsieci, dzięki czemu wymiana danych jest bardzo wygodna dla różnych urządzeń w podsieci.
Można powiedzieć, że router bezprzewodowy to zbiór punktów dostępu (punktu dostępowego, bezprzewodowego węzła dostępowego), funkcji routingu i przełącznika. Obsługuje przewodowe i bezprzewodowe, tworząc tę samą podsieć i jest bezpośrednio podłączony do MODEMU. Bezprzewodowy punkt dostępowy jest odpowiednikiem przełącznika bezprzewodowego, podłączonego do przełącznika przewodowego lub routera i przypisuje adres IP z routera do podłączonej do niego karty sieci bezprzewodowej.
Praktyczne zastosowanie:
Niezależne punkty dostępowe są często używane w firmach, które wymagają dużej liczby punktów dostępu, aby pokryć duży obszar. Wszystkie punkty dostępowe są połączone przez Ethernet i podłączone do niezależnej zapory sieci bezprzewodowej LAN.
Routery bezprzewodowe są często używane w środowiskach prywatnych. W takim środowisku wystarczy jeden punkt dostępowy. W takim przypadku router bezprzewodowy, który integruje router szerokopasmowy i punkt dostępu, stanowi rozwiązanie dla pojedynczego urządzenia. Routery bezprzewodowe zazwyczaj zawierają protokół translacji adresów sieciowych (NAT), który obsługuje udostępnianie połączenia sieciowego między użytkownikami bezprzewodowych sieci LAN - jest to bardzo przydatna funkcja w środowisku prywatnym.
Punkt dostępu nie może być bezpośrednio podłączony do MODEMU ADSL, więc podczas korzystania z niego należy dodać przełącznik lub koncentrator: Jednak większość routerów bezprzewodowych ma możliwość połączenia szerokopasmowego, więc można je bezpośrednio podłączyć do MODEMU ADSL w celu udostępniania szerokopasmowego.
Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników (IEEE) oficjalnie zatwierdził najnowszy bezprzewodowy standard Wi-Fi 802.11n w dniu 14 września 2009 r. Teoretycznie 802.11n może osiągnąć prędkość transmisji 300 Mb / s, czyli 6 razy większą niż standard 802.11g i 30 razy więcej niż w przypadku standardu 802.11b.
Router bezprzewodowy 3G: Xiaohei A8 to przenośny, zasilany bateryjnie produkt WIFI typu MINI, który konwertuje sygnały sieciowe 3G / przewodowe sygnały szerokopasmowe na sygnały WIFI i udostępnia je otaczającym urządzeniom WIFI. Ma doskonałą wydajność i najlepiej nadaje się do surfowania po Internecie na tabletach iPad. Doskonały towarzysz. Xiaohei A8 obsługuje protokół IEEE 802.11b / g / n, szybkość WiFi LAN wynosi do 150 Mb / s, a efektywny zasięg sygnału WIFI może osiągnąć 100 M, co może pokryć zwykły budynek biurowy. Xiaohei A10 ma wbudowany akumulator, który może pracować nieprzerwanie przez 4 godziny i ma długą żywotność baterii. Może obsługiwać jednocześnie 20 użytkowników Wi-Fi. Ma również dużą kompatybilność i ma wbudowaną bezprzewodową kartę sieciową HSUPA. Aby przejść do trybu online, wystarczy kupić kartę taryfową SIM. W tym samym czasie A8 + obsługuje również dostęp do przewodowej szerokopasmowej sieci ADSL w domu oraz stacjonarny dostęp szerokopasmowy IP do biura. Huawei e5: obsługuje do 5 użytkowników Wi-Fi, nadaje się do urządzeń Wi-Fi, takich jak komputery PC, telefony komórkowe, konsole do gier i aparaty cyfrowe.
Wirtualny dostęp telefoniczny ADSL
Wirtualne wybieranie numerów ADSL to wybieranie numerów na linii cyfrowej ADSL, które różni się od wybierania numerów za pomocą modemu na analogowej linii telefonicznej. Wykorzystuje specjalny protokół PPP over Ethernet (PPPoE) (konieczne jest zainstalowanie oprogramowania klienckiego PPPoE (komunikacja szerokopasmowa)). Po wybraniu numeru Weryfikacja jest przeprowadzana bezpośrednio przez serwer weryfikacyjny. Użytkownik musi wprowadzić nazwę użytkownika i hasło. Po przejściu weryfikacji ustalany jest numer użytkownika o dużej szybkości i przypisywany jest odpowiedni dynamiczny adres IP. Użytkownicy wirtualnych połączeń telefonicznych muszą zweryfikować swoją tożsamość za pomocą konta użytkownika i hasła. To konto użytkownika jest takie samo jak konto 163, które jest wybierane przez użytkownika podczas składania wniosku, a to konto jest ograniczone. Można go używać tylko do wirtualnego połączenia telefonicznego ADSL i nie można go używać. Wybierz zwykły MODEM.
Metoda dostępu szerokopasmowego wirtualnego dial-up ADSL jest obecnie najpopularniejszą metodą oferowaną przez krajowych operatorów szerokopasmowych. Wirtualny dostęp modemowy ADSL, który wymaga routera szerokopasmowego, to głównie MODEM ADSL bez wbudowanej funkcji routingu w interfejsie Ethernet. Jeśli używasz tego rodzaju sprzętu, skonfiguruj router szerokopasmowy w następujący sposób: zaloguj się do interfejsu zarządzania routerem, weź jako przykład router szerokopasmowy Kingnet, kliknij menu „Kreator Internetu” pod interfejsem, a następnie wybierz Element „Wirtualne połączenie telefoniczne ADSL”.
Karta sieciowa i karta sieci bezprzewodowej
Karta sieciowa, znana również jako karta sieciowa (karta), jest składnikiem sieciowym działającym w warstwie łącza danych. Jest to interfejs między komputerem a medium transmisyjnym w sieci lokalnej. Może nie tylko zrealizować fizyczne połączenie i dopasowanie sygnału elektrycznego do medium transmisyjnego sieci lokalnej. , Obejmuje również wysyłanie i odbieranie ramek, hermetyzację i rozpakowywanie ramek, kontrolę dostępu do mediów, kodowanie i dekodowanie danych oraz funkcje buforowania danych.
Różne interfejsy sieciowe są odpowiednie dla różnych typów sieci. Obecnie typowe interfejsy obejmują głównie interfejs Ethernet RJ-45, interfejs BNC z cienkim kablem koncentrycznym i gruby koncentryczny interfejs elektryczny AUI, interfejs FDDI, interfejs ATM itp. Niektóre karty sieciowe zapewniają dwa lub więcej typów interfejsów, jeśli niektóre karty sieciowe zapewniają jednocześnie interfejsy RJ-45 i BNC. Interfejs RJ-45 jest najpopularniejszym typem interfejsu karty sieciowej, głównie ze względu na popularność skrętki Ethernet.
Karta sieci bezprzewodowej: jej główną zasadą działania jest technologia mikrofalowej częstotliwości radiowej. Zgodnie z protokołem IEEE802.11 karta bezprzewodowej sieci LAN jest podzielona na warstwę kontroli dostępu do mediów i warstwę fizyczną. Między nimi zdefiniowano również fizyczną podwarstwę kontroli dostępu do mediów. Obecnie najpopularniejsza jest bezprzewodowa karta sieciowa USB.
W rzeczywistości sama karta sieci bezprzewodowej nie może połączyć się z siecią bezprzewodową. Musisz także mieć router bezprzewodowy lub bezprzewodowy punkt dostępu. Karta sieci bezprzewodowej działa jak odbiornik, a router bezprzewodowy jest jak nadajnik. W rzeczywistości konieczne jest podłączenie przewodowej linii internetowej do modemu bezprzewodowego, a następnie konwersja sygnału na sygnał bezprzewodowy do transmisji, który jest odbierany przez kartę sieci bezprzewodowej. Ogólny router bezprzewodowy może przeciągać 2-4 karty sieci bezprzewodowej, odległość robocza wynosi 50 metrów, efekt jest lepszy, a jakość komunikacji jest bardzo słaba, jeśli jest daleko.
Nasze inne produkty:
